Het meest in het oog springende kenmerk van zo’n cuaderno is de combinatie van polyfonie en ritmiek. De polyfonie is afkomstig uit de westerse traditie en kwam met de Spaanse conquistadores in Mexico terecht. De ritmische elementen in de muziek zijn afkomstig uit de Mexicaanse volksmuziek. De combinatie van westers-polyfone elementen en invloeden uit de Mexicaanse volksmuziek is een illustratie van hoe de katholieke kerk aansloot bij de plaatselijke cultuur en elementen ervan incorporeert en herdefinieert. Daarnaast werd met de teksten het kerstverhaal naar de Nieuwe wereld gehaald, onder andere door de Negrilla, waarin door gebroken Spaans de slavenbevolking wordt geïmiteerd en door scènes uit het Kerstverhaal zich in Mexico te laten afspelen.

Hierdoor ontstaat muziek die enerzijds complex is en anderzijds een ritmisch karakter heeft en die voor moderne oren een vitaal en energiek klankbeeld oplevert. Opvallend is ook dat veel delen in een driedelige maat staan, terwijl in Europa eigenlijk de tweedelige maat standaard was.

Coro Encanto wordt dit keer begeleid door harp, cello en trommel. In West Europa begint op het moment dat Padilla zijn Cuaderno componeert de basso-continuo op te komen (zonder ritme-instrumenten) en begint de meerkorigheid aan een bescheiden tweede opmars. Het is interessant dat in de tijd van Padilla het ritme-instrument nog veelgebruikt was terwijl ook de relatief nieuwe meerkorigheid al werd toegepast.